Latîf Abî 58 salî ye. Gundê wan hatiye valakirin û koçî navenda Wanê kiriye. Debara xwe bi berhevkirina kartonan dike û tevî gelek zehmitiyan jî neçare bixebite û nan bibe nav zarokên xwe.
Odeyên pîşeyî û sendîkayan ên Wanê, diyarkirin ku e wê 1’ê Gulanê di 30’ê nîsanê de pîroz bikin û banga tevlîbûnê kirin.
Karkerên ku li cihê lê dixebitin daxuyanî dan, bi gotina: “Ji bo her kesî kar, pêşerojek bi ewle û ji bo şertên xebatên yên weke mirovan di 1’ê Gulanê de li qadan bin” bertek nîşanî qedexeyan dan.
Li bajarê Rihayê ku di rêza yekemîn a hilberîna pembû de cih digire, îsal jî tovên wê hatin reşandin. Di hilberîna pembû ya par de, ji sedî 60 kêmbûn çêbû. Îsal, cotkaran ji ber maliyeta zêdebûye, hêviyên xwe ji pembû qût kirin.
Seroka EMEP’ê ya Îzmîrê Emîne Ûyar, bertek nîşanî qedexekirina 1’ê Gulanê da û got: “Hemû cihên karker lê dixebetin, ew der qadên 1’ê Gulanê ne. Em bangî hemû kedkar û karkeran dikin ku di 1’ê Gulanê de li qadan bin.”
Agir bi depoyake xirdevatan a li navçeya Arnavûtlûkê ket û 4 karkerên pakistanî jiyana xwe ji dest dan.
Karkerên înşeatê, bertek nîşanî qedexekirina 1’ê Gulanê dan û gotin: “Li cihê kar em li kêleka hev dixebitin. Bi awayekê qerebalix li otobusan siwar dibin. Di van deman vîrûs me nagire, ma wê di 1’ê Gulanê de me bigire? Ji bo wan destûr heye, çima ji bo me tuneye?”
Li Rihayê di nava heftiyekê de 9 û di nava du mehên dawî de jî 30 kesan dawî li jiyana xwe anîn. Pisporê Xizmeta Civakî Nazîf Dag, diyar kir ku dikare pêşiya van întîharan bê girtin û wiha got: “Ev dide nîşandan ku ji ber xizantî û bêedaletiyê, hêviyên mirovan ne mane.”
Welatiyên bêkar ji serê sibê heta êvarê li “Kuçeya Karkeran” a Wanê bêkar vedigerin mala xwe. Karker dibêjin di hefteyekê de carna rojekê jî naxebitin û pereyê qezenc dikin jî kîsek tişt tije nake.
Nûnerên partiyên siyasî û saziyên civakî yên sivîl ên diyar kirin ku qedexeya 1’ê Gulanê ne rewa ye, wê nas nakin û ew ê li qadan 1'ê Gulanê pîroz bikin.
Esnafên Sûka Gola Masiyan a Dîrokî yên ji krîza aborî bi bandor bûne, bal kişandin ser zor û zehmetiyên pê re rûbirû dimînin û gotin: “Em her roj mîna findan dihelin!”
Aborînas Ehmed Pelda diyar kir ku aboriya Tirkiyeyê bi şerê li dijî Kurdan têk çû û wiha got: "Eger pirsgirêka Kurdan bi aştiyê çareser bûbûya dê aboriya Tirkiye ew qas têk neçûya. Dê li ser pêşketina aborî, çand, zanist, tenduristî û perwerdehiyê niqaş bihatina kirin.
Alîkarê Serokê Giştî yê Sendîkaya Karkerên Tekstîlê (DÎSK) Mehmet Alî Başak, diyar kir ku sektora tekstîlê veguheriye qada kedxwariyê û got: “Li herêmê, hemû karker ji mafên xwe yên esasî bêpar tên hiştin.”
Karkerên ji ber endamên sendîkayê ne ji kar hatin avêtin û li cihên cuda yên Stenbolê di berxwedanê de, xwestin ji bo 1’ê Gulanê daxuyanî bibin, lê rastî êrişa polîsan hatin. Polîsan di mudaxileya karkeran de, bi dehan karker binçav kirin.
Li Wanê bi hatine biharê re welatî li quntarên keleha dîrokî dest bi berhevkirina nebatan kirin. Welatiyan got: "Dermanê gelek nexweşîna ne."